Waarom zou ik mij voorbereiden?

De afgelopen weken heb ik mij weer enorm verbaasd over de slechte voorbereiding van kandidaten. Kandidaten die de kans krijgen om bij een nieuwe werkgever aan de slag te gaan en hun dromen te verwezenlijken maar weinig tot geen voorbereiding treffen voor gesprekken. Of gaat het juist daar mis? Zoeken veel mensen gewoon een baan om geld te verdienen en zijn ze eigenlijk niet oprecht geïnteresseerd in hun nieuwe werkgever (als zij maar het salaris betaalt....)? Wat een bijkomend effect is, is dat mijn naam aan kandidaten wordt verbonden. Niet alleen de kandidaat vindt geen doorgang bij de opdrachtgever maar ook ik krijg de logische terugkoppeling: 'hij/ zij  wist niet eens wat onze USP's waren?'
Hier voel ik dan ook weer een nobele taak om daar verandering in te brengen. Uiteraard blijft het de toekomst van de kandidaat maar ik weet wel dat ik nog kritischer zal worden in de samenwerking met professionals (eigenlijk alleen zij die voorbereid zijn mogen deze titel dragen). Zij die niet bereid zijn te investeren ga ik niet meer bemiddelen!

Om vast wat werk uit handen te nemen, hierbij een aantal gouden regels voor sollicitatiegesprekken. Open deuren? Zet ze dan nog maar wijder open!

Tips voor je toekomst

Vergeet de receptie niet!
Je gesprek begint niet pas als je aan tafel zit bij de recruiter, maar al wanneer je je meldt bij de receptie. Zorg dat je daar ook een goede indruk achterlaat door vriendelijk en beleefd te zijn. Veel recruiters vragen namelijk later aan de receptioniste wat de indruk van de kandidaat was. 

Wat trek je aan?
Zorg dat je er verzorgd uitziet als je op gesprek komt. Uiteraard is het per bedrijf en per functie verschillend wat er van je verwacht wordt. Maar als man ben je in pak zelden overdressed. Vrouwen zijn wat ruimer in hun keus en hoeven zeker niet allemaal in mantelpak. Zorg in elk geval dat het verzorgd is en laat je spijkerbroek in de kast hangen. Bij twijfel: vragen!

Praat nooit negatief over je vorige werkgever
Hoe vervelend je het ook gehad hebt bij je vorige werkgever, het is niet verstandig daar open over te praten. Blijf altijd respectvol naar je vorige bedrijf. De werkgever met wie je nu om tafel zit, kan de indruk krijgen dat je straks ook zo over hem praat.  

Neem genoeg tijd om te onderhandelen
Je hoeft niet al bij je eerste salaris gesprek tot een akkoord te komen. Gun jezelf de tijd over het voorstel na te denken. Tenzij het bedrijf natuurlijk meteen toegeeft aan je wensen. Maar mocht het onder jouw voorstel liggen, zeg dan dat je er over na zult denken en dat je binnen enkele dagen van je laat horen. Neem in elk geval nooit een overhaaste beslissing.  

Zorg voor een uitmuntende voorbereiding
De website van de organisatie geeft je genoeg ingangen om je voor te bereiden en je vragen op te stellen. Laat zien dat je je voorbereid hebt en maak eveneens aantekeningen tijdens het gesprek. Nog beter is te ontdekken wel actuele activiteiten er in de branche of rondom het bedrijf hebben plaatsgevonden zodat je ook daar op in kunt gaan. Durf het verschil te maken!


Stel zelf vragen tijdens het gesprek
Tijdens een sollicitatiegesprek geef je niet alleen antwoord, maar stel je zelf ook vragen. Vraag bijvoorbeeld iets over de functie wat je nog niet weet of over het bedrijf en de cultuur. Dit soort vragen kun je prima voorbereiden, maar kunnen ook tijdens het gesprek naar boven komen.

Vragen die jij kunt stellen:

1. Is deze functie ter vervanging of ter uitbreiding binnen het bedrijf?
2. Hoe verhoudt het bedrijf zich tot de andere spelers op de markt?
3. Hoe groot is de afdeling waar ik kom te werken?
4. Wordt het volgen van een opleiding of cursus vanuit dit bedrijf gestimuleerd?

Nog veel beter zijn vragen zoals:

1. Wat maakt jullie trots op het bedrijf?
2. Welke kernwaarden dragen jullie intern?
3. Waarom kiezen klanten voor jullie?
4. Waar kan ik het verschil maken?

Durf te closen
Neem aan het einde van het gesprek de kans om te vragen hoe ze het gesprek ervaren hebben. Dit toont je kwetsbaarheid enerzijds en je manier van zakendoen anderzijds. Het durven vragen naar de 'order' geeft je eveneens nog de kans om twijfel weg te nemen.

Wie heeft er nog aanvullingen?

Ondernemerschap

In dit blog wil ik jullie mijn ervaringen delen. Ervaringen met betrekking tot het ondernemerschap en het leven (jeetje wat een filosofisch gedoe!).

Waarom kiest een individu om los te komen van bazen, structuren, mooie kantoren en lease wagens?
Nu, voor mij was dat een maximaal vermogen tot het ontplooien van ideeën. Ideeën over het aangaan van nieuwe marktcombinaties, events, relatiebeheer en/of het samenbrengen van kennis en ervaring.
Een roep om gehoord te worden en je eigen tempo te kiezen. Ik geloof dan ook dat elk individu zijn eigen piek en dal momenten heeft en dat het goed zou zijn om deze in te zetten op zijn/haar werktijden. Zo weet ik van mijzelf dat ik een ochtendmens ben en het beste presteer tussen 09.00 uur en 16.00 uur.

Hoe zou het zijn als elk individu zijn eigen werkschema zou mogen kiezen? Een schema dat wel oprecht bedoeld is om het maximale uit jezelf te halen! Is het dan nodig om iedereen ondernemer te maken? Nee, niet iedereen is geboren voor het ondernemerschap. Het geeft je inderdaad vrijheid en zelfstandigheid om te doen waar je goed in bent maar vraagt een hoge mate van discipline. Je bent immers operatie, support, administratie, manager en BAAS! En de belangrijkste vraag die ik mij elke dag stel: wat is nu de echte drijfveer in mijn ondernemerschap. De keuze om te kiezen voor het ondernemerschap was toendertijd zoals hierboven beschreven, maar wat is dat nu? Is het in vrijheid kunnen kiezen voor wat ik wil doen nu zo zaligmakend? Of komt er nog iets anders bij kijken?
Ja, voor mij wel. Ik merk ook een financiële druk: wat als ik geen klanten meer heb, of niet aan mijn getoonde kwaliteit kan voldoen? Wat als ik ziek word, wie vangt mij op?
Wat klinkt dat zwaar hè! Zo is het gelukkig niet vaak, maar ik voel wel dat de druk van de maatschappij - die volledig en alleen vaart op geld- een sluimerend effect heeft op mijn ondernemerschap. Vele malen minder dan toen ik koos voor bazen, structuren, mooie kantoren en lease wagens!
Oke, dus als ik nu de balans opmaak, wat maakt mij dan echt gelukkig?

Wat heb ik nodig:
1. Doen wat ik leuk vind
2. Mij vrij en onafhankelijk voelen
3. Voortdurend in mijn kracht zitten
4. Gewaardeerd voelen door kwaliteit te leveren
5. Groei en ontwikkeling doormaken

Als ik kijk naar bovenstaande punten weet ik zeker dat het ondernemerschap een juiste keuze is voor mij. Ik kan doen wat ik leuk vind, mij vrij en onafhankelijk voelen, groei en ontwikkeling doormaken maar.......hoe zit het met punt 3 en 4? Deze bereik ik alleen door los te komen uit de dwang van de verlangens die de maatschappij mij oplegt. Of leg ik mijzelf deze op?

Ik geloof dat ik het antwoord al weet ;-) Het is voor mij weer tijd voor meditatie. Meditatie die mij twee dingen leert: loskomen van verlangen en afkeer. ' Leven in het hier en nu en uit elke dag een moment halen om mijzelf en anderen beter te maken'.

En zo ben ik weer helemaal trots op mijn missie. Nu nog iets meer zorgdragen aan mijn visie: hoe dit te bereiken. Wat heb ik nodig om intern en extern in balans te zijn, mijn kennisniveau te optimaliseren en daardoor mijn financiële situatie gestaag kan laten groeien ;-) Want ja, dat is nog steeds wel wat mij de mogelijkheid geeft om nog meer uit het leven te halen.

Wie deelt mij zijn/haar hersenen spinsels?

Het gevecht tegen de tijd

Wanneer kiest een organisatie voor het uit uitbesteden van het recruitmentproces? En wat verstaat een opdrachtgever onder kwaliteit?

Deze twee vragen houden mij de laatste tijd enorm bezig. Het werken in een concurrerende markt en het snel willen voldoen aan de verlangens van mijn opdrachtgever leveren mij een discrepantie op tussen tijd en aandacht. Door het gangbare verdienmodel van ‘No cure No pay’ wordt dit gevoel voor mij nog eens versterkt.

Een voorbeeld: Een opdrachtgever heeft moeite met het vinden van de juiste kandidaat die aansluit op de functie omschrijving en de cultuur binnen de organisatie. Een kandidaat die haar het gevoel geeft zich duurzaam te willen verbinden aan de organisatie. Het searchen in eigen netwerk heeft niets opgeleverd. Op dat moment willen ze nog maar 1 ding: morgen een kandidaat die wel het gewenste resultaat zal brengen. Drie werving en selectiebureaus worden benaderd. Welke het worden wordt door elke opdrachtgever anders bepaald:
- Eerder mee gewerkt
- Het ‘juiste’ netwerk
- Specialist binnen de branche
- Aanbevolen door anderen
- Gevonden op het internet
- Anders, nml…….?

In al deze gevallen geldt: wie het eerste komt wie het eerst maalt. Anders gezegd: wie als eerste een kandidaat introduceert die klaarblijkelijk voldoet aan de hard en soft skills mag ‘schrijven’. En juist hier gaat het mij om! Mijn kennis en ervaring geeft mij namelijk aan dat het vinden van kwaliteit geen kwestie is van snel introduceren maar een zorgvuldige/doorgrondige manier van interviewen (ook wel werven en selecteren genoemd. Dat is toch waar we voor betaald worden??). Een vakantie, drukke werkdagen en zeker een ‘nachtje erover slapen’ mogen toch geen dealbreakers zijn omdat de concurrent sneller is in het vinden van ‘het juiste CV’?

Hoe kunnen we dit nu oplossen? Wat is er nodig om meerdere bureaus dezelfde kans te geven? Of nog beter: wat is er nodig om de kwaliteit maximaal hoog te houden? Ik denk dat ik wel een oplossing zie.
Twee scenario’s:

1. Exclusiviteit. Gemiddeld gemeten presteren werving en selectiebureaus beter door de opdracht voor een bepaalde tijd exclusief te krijgen. Ook kun je als opdrachtgever beter onderhandelen over investeringen (tijd, geld, headhunten). Lukt het het bureau nog niet om de juiste kandidaat te vinden dan wordt een tweede bureau uitgenodigd. Het eerste bureau blijft een voorsprong houden omdat ze de organisatie al beter kennen. Wat levert het op?

• Betere positie in de markt want hoe komt het over als meerdere bureaus met dezelfde vacatures komen? 
• Hogere kwaliteit: je geeft het bureau echt de kans om met kwaliteit te komen 
• Betere investering: er valt wat te onderhandelen 

2. Tijdsbestek. Door een vast moment af te spreken waarop je als opdrachtgever een keuze maakt geef je heel duidelijk een tijdspad aan. 3. Voorbeeld: op 1 februari geef je twee bureaus de opdracht voor het vinden van een accountmanager en je stelt daarin heel duidelijk dat je pas op 1 maart een keuze maakt uit de geïnterviewde kandidaten.
Wat levert dit op:

• Gezonde concurrentie tussen twee bureaus waarbij tijd als realistisch instrument wordt ingezet 
• Veel hogere kwaliteit doordat er ruimte is voor een betere selectie 
• De job hoppers hou je buiten: die willen snel beslissen omdat ze een baan zoeken en geen organisatie die ze voor de lange termijn bindt. 
• Meer motivatie: kandidaten die moeten wachten laten hierbij zien dat ze bereid zijn voor deze opdrachtgever commitment te geven. 

En opdrachtgevers en collega’s: wat vinden jullie hiervan?

P.S. Het is een illusie dat de beste kandidaat gevonden wordt door de inzet van veel bureaus in korte tijd. De beste keuze zit in de drijfveren en motivatie van de kandidaat en dat kan iedereen zijn!